\

Πήγα κι εγώ το Δεκαπενταύγουστο να προσκυνήσω την εικόνα της Παναγίας. Να εκπληρώσω εκείνο το «τάμα» , που πολλές φορές κατά τη διάρκεια της χρονιάς έκανα επίκληση στη βοήθειά της, υποσχόμενος να έρθω την ημέρα της γιορτής της για να την ευχαριστήσω.

Στάθηκα παράμερα κοιτάζοντας τους πιστούς, που στέκονταν μπροστά στην εικόνα της και προσκυνούσαν. Ένας ψηλός, ευθυτενής ηλικιωμένος με μία άσπρη λαμπάδα στο χέρι διέσχισε το ναό και στάθηκε μπροστά της. Έτσι, αμίλητος, ταπεινός ήρθε να εκπληρώσει το «τάμα» του με μία μεγάλη, άσπρη λαμπάδα.

Αμέσως μετά ένα νεαρό ζευγάρι με δύο μικρά παιδιά, που τα σήκωναν για να προσκυνήσουν την εικόνα. Να κάνουν το «τάμα» στην Παναγία , που τους χάρισε την ευτυχία. Κι ύστερα, ένας νεαρός με πατερίτσες, μία ηλικιωμένη γυναίκα με το «π» να περπατά, μία όμορφη γυναίκα, που στάθηκε αρκετή ώρα μπροστά στην εικόνα ψελλίζοντας κάτι. Όλοι για να κάνουν το «τάμα» τους, να ζητήσουν βοήθεια, να παρακαλέσουν.

Αυτό, το πολύχρωμο πλήθος, που έμπαινε στο ναό με τόση ταπείνωση κρεμούσε τις ελπίδες του στο πρόσωπο της Παναγιάς, ακουμπούσε με το χέρι του την εικόνα της και κατεβάζοντας τα μάτια ψέλλιζε μια ευχή. Όλοι με οδηγό την πίστη ακουμπούσαν το «τάμα» τους στη Μεγάλη Μητέρα ελπίζοντας στη βοήθειά της.

Μπροστά σε αυτές τις εκδηλώσεις πίστης και ταπείνωσης, που εκτυλίσσονταν ενώπιόν μου, σήκωσα τα μάτια και κοίταξα την εικόνα της. Μου φάνηκε πως μου χαμογέλασε …

Κείμενο : Ιορδάνης Ξανθόπουλος (Φιλόλογος-Δημοσιογράφος)

Στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού σχολείου αγαπημένη συνήθεια των μαθητών είναι να παίξουν μπουγέλο μεταξύ τους μόλις κλείσουν τα σχολεία. Στήνονται σχέδια μέρες πριν για το πού θα βρουν νερό και το παιχνίδι τους «γλιστρά» και στις παρακείμενες γειτονιές των σχολείων τους.

Στις παρέες συμμετέχουν συνήθως αγόρια αλλά και κορίτσια και τότε το παιχνίδι αποκτά ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον. Το φινάλε του παιχνιδιού είναι πάντοτε το ίδιο : όλοι πρέπει να γίνουν μούσκεμα, να στάζουν τα νερά τριγύρω τους, να γεμίσουν τα παπούτσια τους, να το ευχαριστηθούν αυτό το όρθιο, κυνηγημένο μπάνιο του δρόμου με ξεφωνητά και αλαλαγμούς. Σε ένα τέτοιο μπουγέλο συμμετείχα κι εγώ ως μαθητής του δημοτικού, έβρεξα και βράχηκα, κυνήγησα και κυνηγήθηκα, έγινα μουσκεμένο παπί με τα νερά να σχηματίζουν λιμνούλα τριγύρω μου, στέγνωσα στο δρόμο, φάγαμε στο τέλος και παγωτό και την άλλη ημέρα ξύπνησα με 40 πυρετό και ακροαστικά καλοκαιριάτικα.

Τα θυμήθηκα όλα αυτά προχθές, όταν γυρίζοντας στο σπίτι βρήκα κάτω στην πιλοτή της πολυκατοικίας καμιά δεκαπενταριά πιτσιρικάδες μούσκεμα να δοκιμάζουν τη βρύση της οικοδομής για να πάρουν νερό. Στάθηκα για λίγο να κλέψω την εικόνα της ξεγνοιασιάς από τα έξυπνα μουτράκια τους και στον πιο ζωηρό, που συγχρόνως έτρωγε και παγωτό ξυλάκι γύρισα και του είπα παριστάνοντας το δάσκαλο: «πρόσεξε, μπορεί να αρρωστήσεις!, «δεν με νοιάζει …», μου απάντησε τρέχοντας να ξεφύγει από κάποιον, που τον κυνηγούσε με μία γεμάτη νάιλον σακούλα νερό. Χαμογέλασα και μια σκιά πίκρας πέρασε από τα μάτια μου αφήνοντας στυφές σκέψεις μέσα μου για τα ανέμελα χρόνια της ζωής μου, που έφυγαν ανεπιστρεπτί…

Κείμενο : Ιορδάνης Ξανθόπουλος (Φιλόλογος-Δημοσιογράφος)

Το Δ.ΙΕΚ Νέας Ζίχνης έλαβε μέρος στον Εθνικό Διαγωνισμό Γαλλοφωνίας 2022 και κατάφερε να διακριθεί με τη δημιουργία ενός βίντεο σχετικού με την παρασκευή σιμιγδαλένιου χαλβά. Για την παρασκευή του νοστιμότατου και νηστίσιμου χαλβά συνεργάστηκαν οι σπουδαστές και οι σπουδάστριες του Τμήματος «Τεχνικός Αρτοποιίας & Ζαχαροπλαστικής» υπό την εποπτεία των εκπαιδευτών, Βασιλικής Ντωνέ και Ιωάννη Ιντζόγλου.

Το όλο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του Εθνικού Διαγωνισμού Γαλλοφωνίας 2022 με μεράκι και αγάπη για τη γαλλική γλώσσα και τη Γαστρονομία από τους εκπαιδευόμενους των ΙΕΚ και τους εκπαιδευτές Γαλλικής Γλώσσας. Μάλιστα, συμμετείχαν 15 εκπαιδευτές και περισσότερα από 20 ΙΕΚ από όλη την Ελλάδα και η ανταπόκριση κατά γενική παραδοχή ικανοποίησε άπαντες.

Ρεπορτάζ : Ιορδάνης Ξανθόπουλος (Φιλόλογος-Δημοσιογράφος)